Bespilotna letilica

Bespilotne letilice:

Bespilotna letelica (BPL) je vazduhoplov sa kojim upravlja navigator, pilot sa daljinskim prenosom signala sa zemlje ili koji leti autonomno po zadatim zapamćenim podacima. Najmasovnija upotreba BPL je u vojsci. Za razliku od krstareće rakete, BPL je konstruisana za višekratnu upotrebu i definiše se po svim pravilima struke kao i ostali vazduhoplovi, ali je bez posade i pilota. Može biti i sa jednokratnom upotrebom, kao „samoubica“ tada je maksimalno jednostavna, jeftina puna eksploziva i koristi se za uništavanje posebno važnih ciljeva kao krstareća raketa, a može i kao meta za gađanje, sredstvima protivvazduhoplovne odbrane. Najčešće je kao avion sa dužim vekom upotrebe. Prema nameni se oprema, naoružava ili je bez naoružanja.[1] Aerodinamička i strukturalna konstrukcija je identična kao kod pilotiranih aviona ili helikoptera, sa posadama. Češće se projektuju kao avioni, a ređe kao bespilotni helikopteri.

Tehnika i princip poletanja i sletanja su često identični vazduhoplovu sa pilotom, a postoje i rešenja sa katapultiranjem i prizemljenjem sa padobranom. Najčešće se upravlja kombinovano sa vođenjem iz zemaljske stanice sa daljinskim prenosom komandnog signala, a pojedini delovi trajaktorije autonomno, unapred zapamćenim navigacijskum podacima i zadatim komponentama vektora stanja leta.

Trenutno, vojne BPL pretežno obavljaju izviđačke, špijunske ali sve više i direktne borbene zadatke.[Američko ratno vazduhoplovstvo planira ogromno povećanje flote BPL u operativnoj upotrebi do 2047. godine. BPL se koriste i u civilne svrhe kao što je otkrivanje požara, borba protiv vatrene stihije, nadgledanje područja ugroženih sa poplavama, nadgledanje saobraćaja, kretanje životinjskog sveta, nadgledanje trasa cevovoda sa naftom, gasom i sa drugim fluidima.

Definicija i kategorije

BPL je letelica sa neprekidnom informatičkom vezom, bez potrebe za ljudskom posadom. One obavljaju različite zadatke za potrebe vojske i u domenu civilnog sektora / komercijalne potrebe. Iako se BPL uglavnom koristi u vojci, sa njom se mogu obavljati i naučne misije, zadaci javne bezbednosti, komercijalni poslovi, kao i prenos vizuelnih podataka iz oblasti katastrofa, podaci za karte, gradnju komunikacionih releja, traženje i spašavanje, nadzor saobraćaja, i tako dalje. BPL se može kontrolisati na daljinu, polu-autonomno, autonomno, ili kombinovano. Zaista, mnogo različitih tipova BPL postoje, s različitim mogućnostima i potrebama korisnika. Nekoliko različitih interesnih grupacija su predložili stvaranje referentnih standarda za međunarodnu zajednicu BPL. Evropska asocijacija BPL sistema (EUROUVS ) sačinila je klasifikaciju sistema BPL na osnovu osnovnih parametara kao visina leta, autonomija, brzina, maksimalna težina u poletanju, veličina itd. Univerzalna tabela kategorija, prikazana je u izvornom članku. Identifikuju se četiri glavne kategorije:
- mikro / mini ,
- taktičke,
- strategijske, kao i
- za posebne zadatke.

Mikro i mini BPL obuhvataju kategoriju najmanjih, koje lete na manjim visinama (ispod 300 metara). Projekat za ovu klasu uređaja je fokusiran na stvaranje BPL koje rade u urbanim sredinama i kanjonima ili čak unutar zgrade, duž njenih hodnika, noseći prislušne i vizuelne senzore (predajnike i TV kamere).

Srednje i velike BPL su najčešće vojne, taktičkog i strategijskog značaja, za izvršavanje cele lepeze vojnih misija.

Dok ne pripremim autorski teks, jednog našeg pilota, nek stoji ovaj sa wikipedia.org.