Prijem
Roberto Oros di Bartini
Roberto Bartini (ili Roberto Oros di Bartini) (14. maj 1897., Rijeka – 6.decembar 1974., Moskva), bio je konstruktor aviona i naučnik. Rođen je 14.maja 1897. u Rijeci, (tada Fiume, Austro-Ugarska). Bio je aktivan uglavnom u Sovjetskom Savezu gdje je radi svog plemenitog porekla imenovan kao Crveni Baron (Barone Rosso).
Bartini je bio sin neudate 17 godina stare djevojke koja se, nakon što je otac njezinog djeteta odbio priznati očinstvo, utopila. Majčina tetka poreklom iz siromašne aristokratske familije iz grada Miškolc, (severo-istočno od Budimpešte) dodelila je starateljstvo nad detetom jednoj seljačkoj porodici.
Uz odličano porodično vaspitanje, Bartini završava gimnaziju 1915. godine i odlazi u školu rezervnih oficira u gradu Bansku Bystricu (Slovačka). Nakon što je 1916. diplomirao, Bartini je poslat na rusko-austro-ugarski front gde je u junu 1916. bio zarobljen.
U školu letenja upisuje se 1921. godine a već 1922. pristupa italijanskom tehničkom univerzitetu Politecnico di Milano. Bartini je postao član talijanske Komunističke partije u 1921. Nakon fašističkog preuzimanja Italije premješten je 1923. kao vazduhoplovni inženjer na tajni zadatak u SSSR gdje radi na nekoliko inženjerskih rukovodećih dužnosti u sovjetskom ratnom vazduhoplovstvu. U 1928. godini postaje šef odseka amfibijskog vazduhoplovnog eksperimentalnog dizajna.
Od 1938. do 1946. godine bio je u zatvoru gde takođe nastavlja rad na novim dizajnima aviona za tadašnje sovjetske vazduhoplovne organizacije. Bartini je rehabilitovan 1956. godine.
Objavio je i radove iz područja vazduhoplovnih konstrukcija i tehnologije, aerodinamike, dinamike leta i teorijske fizike.
Sergej Koroljov je Bartinia imenovao za svog učitelja. U različitim vremenima i različitim prilikama Bartini je bio povezan s Korollovom, Sergejom Vladimirovičom Iljušinom, Olegom Antonovom, Vladimirom Myasishchevom, Aleksandrom Sergejevič Jakovljevom i mnogim drugim vazduhoplovcima tog vremena. U literaturi o aerodinamici postoji pojam (definicija) "Efekat Bartini".
Bartini je bio sin neudate 17 godina stare djevojke koja se, nakon što je otac njezinog djeteta odbio priznati očinstvo, utopila. Majčina tetka poreklom iz siromašne aristokratske familije iz grada Miškolc, (severo-istočno od Budimpešte) dodelila je starateljstvo nad detetom jednoj seljačkoj porodici.
Uz odličano porodično vaspitanje, Bartini završava gimnaziju 1915. godine i odlazi u školu rezervnih oficira u gradu Bansku Bystricu (Slovačka). Nakon što je 1916. diplomirao, Bartini je poslat na rusko-austro-ugarski front gde je u junu 1916. bio zarobljen.
U školu letenja upisuje se 1921. godine a već 1922. pristupa italijanskom tehničkom univerzitetu Politecnico di Milano. Bartini je postao član talijanske Komunističke partije u 1921. Nakon fašističkog preuzimanja Italije premješten je 1923. kao vazduhoplovni inženjer na tajni zadatak u SSSR gdje radi na nekoliko inženjerskih rukovodećih dužnosti u sovjetskom ratnom vazduhoplovstvu. U 1928. godini postaje šef odseka amfibijskog vazduhoplovnog eksperimentalnog dizajna.
Od 1938. do 1946. godine bio je u zatvoru gde takođe nastavlja rad na novim dizajnima aviona za tadašnje sovjetske vazduhoplovne organizacije. Bartini je rehabilitovan 1956. godine.
Objavio je i radove iz područja vazduhoplovnih konstrukcija i tehnologije, aerodinamike, dinamike leta i teorijske fizike.
Dizajner vazduhoplova
VazduhoplovstvoSergej Koroljov je Bartinia imenovao za svog učitelja. U različitim vremenima i različitim prilikama Bartini je bio povezan s Korollovom, Sergejom Vladimirovičom Iljušinom, Olegom Antonovom, Vladimirom Myasishchevom, Aleksandrom Sergejevič Jakovljevom i mnogim drugim vazduhoplovcima tog vremena. U literaturi o aerodinamici postoji pojam (definicija) "Efekat Bartini".
Vazduhoplovi R.L. Bartini
Više od 60 tipova vazduhoplova Roberta Bartinija projekata, uključujući:
MTB-2 (1930) - Marine Heavy Bomber (projekt)
Čelik-6 (1933) - Eksperimentalni Fighter (prototip)
Čelik-7 (jesen 1935) - putnički avion sa 12 sedišta (prototip)
DAR (krajem 1935) - daljni Arctic izviđač (prototip)
Čelik-8 (1934) - lovac na temelju Steel-6 (nacrt)
EF-2 (SB-240) (leto 1940) - dalekometni bombarder na temelju Steel-7 (serija (428)
EF-4 (1943) - dalekometni bombarder (prototip)
P - Supersonic jednosedi lovac (projekt)
P-114 (1942) - lovac-presretač (nacrt)
T-107 (1945) - putnički avion (projekt)
T-108 (1945) - laki transportni avion (projekt)
T-117 (1948) - putnički avion (nije dovršeno)
T-200 (1947) - teški vojni transportni avion i amfibijska (nacrt)
T-203 (1952) - nadzvučni avion s oživalnim krilom (nacrt)
T-210 - verzija T-200 (nacrt)
T-500 - teški transportni hidroavion (projekt)
A-55 (1955) - bombarder - leteći brod srednjeg dometa (nacrt) [11]
A-57 (1957) - bombarder - leteći brod (nacrt), doleta od 14.000 km
E-57 - (nacrt) hidroavion bombarder, nosač krstarećih projektila K-10 i nuklearne bombe. posada - 2 osobe. Po projektu, avion je bio identičan sa A-57. Bezrep. Dolet -. 7.000 km [13]
P-57 (F-57) - frontovski nadzvučni bombarder (projekat), razrada projekta A-57
P-AL (1961) - dalekometni izviđački sa nuklearnim pogonom (projekat), razrada projekta A-57
B-1 (1961) - laka amfibija (eksperimentalni - za proučavanje)
MBA-62 (1962) - Nacrt, amfibijski avion sa vertikalnim uzletanjem i sletanjem.
BBA-14 M-62 (1972) - amfibija sa vertikalnim poletanjem - protivpodmornički avion (modifikacija 14M1P)
Izvor: Wikipedija
Љуба
